تدابیر جامع تولد فرزند

بحث تولّد فرزند سالم در طب‌اسلامی یک بحث بسیار مهمّیست که نیاز است تمامی افرادی که میخواهند صاحب فرزند شوند به آن توجّه نمایند چرا که خیلی از مشکلات فرزندان مثل تشنّج و شب ادراری و… بخاطر عدم رعایت برخی نکات در انعقاد نطفه میباشد همچنین رعایت برخی نکات موجب سلامت فرزند خواهد بود که ما در اینجا این عوامل مهم را طبق بیانات گهربار اهل بیت علیهم السلام در سه قسمت تقدیم شما عزیزان میکنیم.

قسمت اوّل: نکات رعایت کردنی قبل از انعقاد نطفه

(۱) اصول تغذیه‌ای مهم قبل بارداری:

• مصرف سویق گندم و جو اقلّا به مدت دو هفته قبل از بارداری توسط پدر و مادر (زمینه عدم ابتلای فرزند به ضعف جسمی و عقلی و انواع معلولیتها) را فراهم می آورد.
• دو هفته قبل از بارداری مداومت بر خوردن کاسنی موجب نیکو گردیدن فرزند میگردد. (روزانه مثلا ۱۰۰ گرم)
• خوردن میوه ی به (حیوا – خصوصاً اگر معطر باشد) در شب اقدام به بارداری موجب زیبایی فرزند میگردد.

(۲) اموری که طبق روایات حین انعقاد نطفه حتماً باید رعایت شود که خود بر دو بخش تقسیم می‌شود:

(الف) امور نهی شده طبق روایات که عبارتند از:

نهی از همبستری در روزهای خاص:

• • اول، وسط و آخر ماه قمری که مقتضی ابتلای فرزند به دیوانگی، تشنج،جذام، سی پی فرزند و مادرخواهد بود.
  • دو روز آخر ماه قمری که مقتضی کم فهمی فرزند خواهد بود.
  • در نیمه شعبان که مقتضی زشت چهره بودن فرزند، خواهد بود.
  • در شب عید فطر که مقتضی دیر فرزند دار شدن فرزند انسان خواهد بود.
  • در شب عید قربان که مقتضی چهار یا شش انگشتی متولّد شدن فرزند خواهد بود.
  • نزدیکی در مسافرت سه شبانه روزی که مقتضی یار و کمک کار شدن ظالم توسط فرزند خواهد بود.
  • در شب مسافرت که مقتضی انفاق مال توسط فرزند در غیر حق خواهد بود.

نهی از همبستری در ساعات خاص:

• • نهی از نزدیکی بعد از ظهر که مقتضی لوچ شدن چشم فرزند خواهد بود.
  • بین اذان و اقامه که مقتضی حرص فرزند بر خونریزی دیگران خواهد بود.
  • در ساعات اولیه شب که مقتضی ساحر بودن و ترجیح آخرت بر دنیا توسط فرزند خواهد بود.

نهی از همبستری در مکان‌های خاص:

• • نهی از نزدیکی در پشت بام خانه (بسا شامل طبقات اول به بعد آپارتمانهای فعلی نیز باشد) که مقتضی منافق شدن فرزند خواهد بود.
  • زیر درخت میوه که مقتضی آدم کش شدن فرزند، خواهد بود.
  • مقابل آفتاب یا شعاع آن که مقتضی فقر و بیچارگی فرزند خواهد بود.

نهی از همبستری در حالاتِ خاص:

• • نهی از ایستاده نزدیکی کردن که مقتضی شب ادراری فرزند خواهد بود.
  • صحبت زیاد حین نزدیکی که مقتضی کر ولالی فرزند خواهد بود.
  • نگاه به عورت زن هنگام نزدیکی که مقتضی کوری فرزند، خواهد بود.
  • نزدیکی با عشق زن دیگر که مقتضی اخلاق زنانه داشتن فرزند پسر انسان، خواهد بود.
  • نزدیکی با عشق خواهر زن که مقتضی کمک کار ظالم شدن فرزند، خواهد بود.
  • نزدیکی بدون وضو با زن باردار که مقتضی کور قلبی و بخل فرزند خواهد بود.
  • تمیز کردن محل نزدیکی با یک دستمال که مقتضی دشمنی بین زن و شوهر، خواهد بود.
  • نهی از نزدیکی با خانم باردار در ماه های آخر بارداری

(ب) امور توصیه شده طبق روایات (روزها و ساعات خاص همبستری):

• توصیه به همبستری در شب دوشنبه که بستر حافظ قرآن شدن و راضی به قسمت الهی شدن فرزند را پدید می آورد.
• در شب سه شنبه که بستر توفیق شهادت و رئوف و رحیم و پاک زبان بودن فرزند خواهد بود.
• در شب پنجشنبه که بستر مدیر یا دانشمند شدن فرزند را پدید می آورد.
• بعد از اذان ظهر پنجشنبه که بستر دوری شیطان از فرزند و سلامت دین و دنیا و فهمیده بودن فرزند را پدید می آورد.
• بعد از نماز عشاء شب جمعه بستر اینکه فرزند جزو ابدال زمان باشد (بینظیران از حیث رتبه ایمانی و..) را پدید خواهد آورد.
• در شب جمعه بستر سخنران ماهر شدن فرزند، را پدید خواهد آورد.
• بعد از عصر روز جمعه مقتضی عالم معروف و مشهور گردیدن فرزند خواهد شد.
• همبستری در آخر شب نیز بسیار مهم بوده و بستر زیاد بودن قوه عقل فرزند را پدید خواهد آورد.

قسمت دوّم: نکات رعایت کردنی بعد از انعقاد نطفه

1. یکماه مصرف سویق گندم و جو توسط مادر (زمینه عدم ابتلای فرزند به ضعف جسمی و عقلی و انواع معلولیتها)
2. مداومت برخوردن میوه ی به (حیوا – خصوصاً اگر معطر باشد) که به اذن الهی موجب نکویی اخلاق فرزند، خوشبو و خوشرنگ شدنش میشود.
3. مداومت بر خوردن گلابی که مقتضی زیبایی و تقویت قلب فرزند خواهد بود.
4. حداقل یکماه روزانه دو قاشق مرباخوری مصرف   کندر نر  آسیاب شده توسط مادر که موجب تقویت قلب فرزند (جلوگیری از عدم تشکیل قلب و مغز) و تیزهوشی وی خواهد بود.
5. مداومت بر خوردن خربزه با پنیر محلی در شب که بستر زیبا شدن فرزند خواهد بود.
6. مداومت بر مصرف کدو و آب کدو که موجب جلوگیری از بیش فعالی فرزند خواهد بود.

نکته: کندر نر، کندرهای زرد شفّاف و نوعاً کشیده ای در بین کندرها هستند که باید خورده شود (قورت داده شود)

قسمت سوّم: نکات رعایت کردنی بعد از تولّد فرزند

روز اوّل:

1. توصیه به خوردن اقّلا ۷ عدد خرما بلافاصله بعد از زایمان توسط مادر. (موجب بردباری فرزند)
2. استفاده از واکسن اسلامی که موجب عدم ابتلای فرزند به فزع و التهاب و بیماری های کودکان خواهد شد. (بسیار مهم بوده و در انتهای مطلب طرز تهیّه آن ذکر خواهد شد)
3. گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ فرزند. (ایمنی از شرّ شیطان)
4. توصیه به بازکردن کام فرزند (اولین غذای فرزند) با خرما، تربت امام حسین، آب فرات یا آب باران به محض تولد.

شیردهی فرزند:

1. مدت زمان شیردهی توسط مادر، جهت سلامت فرزند ۲۱ ماه میباشد و توصیه میشود که به هیچ وجه فرزند را در این مدّت از شیر دهی فارغ نکرد چرا که سلامت جسمی وی در آینده در گرو همین شیر مادر است.
2. با توجه به اینکه یک پستان مادر غذا  و دیگری نوشیدنی میباشد لذا توصیه شده که فرزند از هر دو پستان تغذیه نماید.
3. با توجه به اینکه اخلاق از طریق شیر به فرزند سرایت میکند لذا در صورت شیر نداشتن مادر، در مرحله اول توصیه میشود حتماً طبق رسوم متعارف سابق، شیر دایه ی متدیّن و با اخلاق جایگزین شیر مادر گردد و در صورت عدم امکان، به جای شیر خشک حداقل از شیر گاو محلی رقیق شده استفاده شود.
4. توصیه میشود بعد از هر بار خوردن شیر توسط فرزند، دهان وی (اقلا ظاهر دهان که شامل لبها میباشد) شستشو شود، چرا که موجب تولید انواع بیماری ها و پریدن فرزند در خواب میشود.

طرز تهیّه واکسن اسلامی:

اندازه یک عدس صمغ جاوشیر را با آب نیسان (آب باران بهاری) حل کرده سپس در بینی سمت چپ دو قطره و در بینی سمت راست یک قطره ریخته شود.

نکته مهم: این امر باید قبل از بریدن ناف در بیمارستان صورت گیرد.

غذاهای کمکی:

1. خوراندن مخلوط سویق گندم و جو با آب یا شیر از ماه های اول به فرزند. (موجب رویش گوشت و تقویت استخوان فرزند)
2. خوراندن انار یا آب آن. (موجب تسریع در رشد فرزند و تسریع در باز شدن قدرت تکلّم)

نکته اوّل: نگهداری کبوتر در خانه، جهت جلوگیری از آسیب سفهای اجنّه به کودک در ماههای آخر بارداری و تا دو سالگی فرزند، ضروریست.

نکته دوّم: توصیه میشود جهت بیمه کردن کودک از آسیبهای جسمی، حتما تا روز هفتم و اگر نشد هر موقع امکان داشت، عقیقه (ترجیحاً گوسفند) قربانی گردد.

«کتاب دراسه فی طب الرسول المصطفی ج۳ ص:۶۰۶»